Op de informele Energieraad tekende minister Tinne Van der Straeten (Groen) trots met de Europese Commissie en de zonnepanelensector een zonnepanelencharter. Nieuwe spelregels bij openbare aanbestedingen en massale subsidies moeten boeman China helpen verslaan.

Tinne Van der Straeten (Groen) mocht als federaal minister voor Energie deze week een informele Energieraad organiseren in het kader van het Belgische voorzitterschap van de Raad van de Europese Unie.

Ze moest op de informele Energieraad natuurlijk met iets kunnen uitpakken. Die trofee voor de gastvrouw en de Europese Commissie was het tekenen van het European Solar Charter. Uiteraard een ‘grote stap richting nul-uitstoot in de EU’. 23 lidstaten tekenden een charter om de sector van de zonnepanelen te ondersteunen. De Eurocommissaris voor Energie Kadri Simson mocht dat trots aankondigen. Al bestaat dat hele charter wel uit ‘vrijwillige acties’ van lidstaten. Lees: de Commissie zal een oogje toeknijpen bij staatssteun.

De industrie van de zonnepanelen zat natuurlijk mee aan tafel. De vertegenwoordigers van de Europese zonnepanelenindustrie ondertekenden het charter samen met de ministers. Want het gaat hier inderdaad om subsidies. Europese en nationale subsidies.

Maar de betrokkenen vonden een excuus. China domineert momenteel de Europese markt voor zonnepanelen en nevenapparatuur. De zonneparken van energiemultinationals zoals bijvoorbeeld in Spanje bestaan bijna uitsluitend uit apparatuur van het Chinese Huawei. Sommige lidstaten zagen dat graag anders en door het subsidiëren van Europese fabrikanten zou die hegemonie op termijn doorbroken kunnen worden.

Daarom bedacht de Europese Commissie een voorstel voor nieuwe Europese wetgeving genaamd de Net Zero Industry Act. Een Europese verordening of wet met directe werking (dus waar geen parlement in de lidstaten aan te pas komt). Die moet het mogelijk maken om bij openbare aanbestedingen andere criteria dan de prijs zwaarder te laten doorwegen.

Om die afwijking van de Europese principes qua openbare aanbestedingen te rechtvaardigen beweerden de ondertekenaars dat zonnepanelen in 2022 en 2023 al goed waren om een equivalent van 15 miljard kubieke meter Russisch aardgas te vervangen.

Naast gas-boeman Rusland voeren ze China op als boeman. Want amper 3 procent van alle in de EU gebruikte zonnepanelen zijn ook in de Europese Unie geproduceerd. ‘We kunnen niet concurreren met China, maar we hebben de intentie om nieuwe productiecapaciteit in de EU te bouwen’ voegde Van der Straeten daaraan toe.

Op zo’n moment speelde de minister de troefkaart ‘jobs’ uit. Van der Straeten beweerde dat het zonnepanelencharter 650.000 jobs zal scheppen. 90 procent daarvan in de installatiefase. En dat aantal kan oplopen tot ‘één miljoen jobs tegen 2030’ aldus de minister.

Daarmee moet het doel van minstens 42,5 procent hernieuwbare energie in 2030 bereikt worden. Maar dat kan enkel volgens Van der Straeten als ‘de uitrol van hernieuwbare energie versneld wordt. Met zonne-energie.’

De vraag is wie dat zal betalen. En hoever kan je regelgeving rond openbare aanbestedingen afbouwen alvorens je in complete willekeur en corruptie belandt.