Dinsdag tijdens de Kamercommissie Energie schorste voorzitter Christian Leysen (Open Vld) de zitting omdat de meerderheid niet in aantal was. Het quorum was niet bereikt heet zoiets. Waarom waren ze met te weinig? Omdat de voorzitter in persoon, in casu Leysen de zaal verliet.

Voor de tiende keer probeerde de Kamercommissie Energie een voorstel te behandelen om de wet op de kernuitstap uit 2003 aan te passen. De tijd begint te dringen want de laatste kernreactoren gaan onherroepelijk dicht in 2025.

Het staaltje politiek theater van dinsdag komt hypocriet over. De federale regering besliste immers de jongste kernreactoren langer open te houden én te onderzoeken of in de toekomst kleine modulaire reactoren (SMR’s) gebouwd kunnen worden. Klein detail de bestaande wet op de geleidelijke kernuitstap laat dat niet toe.

Het echte probleem is dat de federale regering geen consensus bereikt. Groen en Ecolo liggen dwars. De kernuitstap is hun politieke trofee. Die koesteren ze. Zeker in aanloop naar de verkiezingen.

Open VLD, CD&V en de MR dienden eerder eigen voorstellen in, maar meer ook niet. Een voorstel van oppositiepartij Vlaams Belang werd in 2019 al weggestemd. Het wetsvoorstel van een andere oppositiepartij N-VA slaagde er dinsdag voor de tiende keer op rij niet in aan bod te komen.

N-VA hoopte dinsdag op zijn minst te bereiken dat de Kamercommissie een advies zou vragen aan de Raad van State. Dat is de normale gang van zaken in het wetgevend proces. Voorzitter Christian Leysen (Open VLD) stak daar eigenhandig een stokje voor.

De wijze van handelen zorgde voor woede bij de voorstanders van kernenergie waaronder indiener Bert Wollants (N-VA). Ook Reccino Van Lommel (Vlaams Belang) kon zijn ogen nauwelijks geloven.

Zogezegd ging het enkel om een schorsing van een uur. Blijkbaar omdat de meerderheid moest overleggen. Maar Leysen stuurde na het verlopen van dat uur gewoon zijn kat, net als de rest van de meerderheid. De zitting was met andere woorden voorbij.

Wollants en Van Lommel postten tijdens dat uurtje al hun ongenoegen op sociale media. Wollants noemde de vertoning ‘ongezien’. ‘De voorzitter holt zelf het parlement uit, omdat hij niet wil opkomen voor zijn standpunten. Het is onwaarschijnlijk hoe hij en bij uitbreiding de meerderheid omgaan met het instituut van het parlement’.

Van Lommel noemde het een ‘schandalige manier van werken’. ‘De meerderheid haalt alle truken boven om te vermijden dat het tot een stemming komt. Een aantal collega’s is voorstander van kernenergie, maar als het erop aankomt, stemmen ze niet uit schrik voor de meerderheid.’

Het voorzitterschap van Leysen riep in dit dossier al langer vragen op. Toch was dit een tactische zet want ondervoorzitter Séverine de Laveleye (Ecolo) kwam zo aan zet. Zij maakte zich er vanaf met ‘Ik vind het betreurenswaardig hoe de werkzaamheden hier werden geregeld.’

Dat is allemaal heel hypocriet, maar het hoort bij de spelregels en iedereen mag die naar eigen goeddunken toepassen. Dat het een bijzonder slechte indruk maakt op de burgers speelt daarbij zelden een rol van betekenis.

Het is natuurlijk ook een zwaktebod. Bij persagentschap Belga beweerde Leysen dat de afspraken in de meerderheid over de aanpassing van de wet op de kernuitstap ‘niet duidelijk’ zijn. Het legde tevens de werking van de particratie bloot: ‘Het initiatief ligt bij de regering.’ Met andere woorden betekent dit dat de partijtucht primeert op parlementair werk.

Leysen tilde zo meteen het hele verhaal over de verkiezingen in juni door alle partijen op te roepen ‘desnoods in overleg een gemeenschappelijk wetsvoorstel voor te bereiden en voor te leggen aan het parlement bij het begin van de volgende legislatuur’. Daarmee gaf hij vooral aan dat het regeerakkoord heilig blijft en de gedane beloften aan de groene partijen over de kernuitstap los staan van eventuele voluntaristische verklaringen door de premier op de COP-klimaattop in Dubai.

De opname van de zitting is te bekijken op de site van de Kamer.