De rechter van het Brusselse Hof van Beroep die de klimaatzaak voorzat plantte zes maanden geleden 5 bomen om CO₂ uit de atmosfeer te halen. Het gaat om een zogenaamd herinneringsbos onder de slogan Plant for the Planet. Dit roept vragen op over de onafhankelijkheid van de rechter. Het doet trouwens ook denken aan het spaghetti-arrest dat het Hof van Cassatie uitsprak ten tijde van de Zaak Dutroux.

In 1996 ging het om een bord spaghetti, een vulpen en een bloemetje voor de echtgenote. Niettemin haalde het Hof van Cassatie toen de onderzoeksrechter van de zaak. De uitleg toen was dat een (onderzoeks)rechter nooit bij de partijen en bij de publieke opinie de schijn van partijdigheid mag wekken.

In het geval van rechter Régine Coirbay gaat het om vijf boompjes die aangeplant werden in de Bourgogne. Telkens een gele kornoelje (cornus mas) die tijdens zijn levensverwachting van 15 jaar 150 kg CO₂ uit de atmosfeer moet halen. De website van de partner van Plant for the Planet toont zelfs heel trots de progressie van de doelstellingen. Het totale bos zou goed zijn voor 8.280 kg CO₂-reductie. Elk boompje kostte rechter Coirbay 6,25 euro.

Régine Coirbay is sinds 2002 rechter en moet wel erg begaan zijn met de klimaatverandering dat ze bomen plant via een organisatie uit de klimaatbeweging. Het is voor haar te hopen dat die betrokken organisaties niet op één of andere manier verbonden waren met de rechtszaak of Klimaatzaak vzw.

Bij wie doneerde ze die bomen om de planeet te redden? De website van Udianas is eigendom van een Luxemburgse vennootschap VA1957 sa die eigendom was van Philippe Van Mechelen. Die laatste is nu administrateur van Tree-Nation asbl op de Louizalaan in Brussel. De Udianas staat tussen de projecten van Tree-Nation op hun website zonder de vermelding dat het een naamloze vennootschap in Luxemburg is. Op zijn LinkedIn-profiel geeft Van Mechelen aan sedert 2020 geen functie meer te hebben bij VA1957 sa. Zijn copyright staat wel nog op die site vermeld, maar de Udianas-website van de herinneringsbossen blijkt een licentie van de Franse vennootschap Neovee CEE. Dat zijn dan weer specialisten in certificats d’économies d’énergie (CEE). De CEE zijn een instrument van de Franse regering om premies uit te delen voor energiebesparing en hernieuwbare energie.

De vzw Tree-Nation zegt van zichzelf: ‘Tree-Nation allows citizens and companies to plant trees all around the world and offset their CO2 emissions’. Ze bieden burgers dus het planten van bomen aan om hun CO₂-uitstoot te compenseren. Geen klein detail want bedrijven kunnen door zulke compensaties te kopen in hun jaarverslag melden dat ze hun CO₂-emissies reduceerden. Zulke CO₂-compensaties zijn een groeiende handelssector.

Tree-Nation doet op zijn beurt mee aan het project Trillion Trees van het Duitse netwerk Plant for the Planet (een naam die ze op de Udianas website gebruiken als slogan, maar op de Tree-Nation-website nergens vermelden). Dit wereldwijd netwerk wil duizend miljard bomen aanplanten om de klimaatopwarming onder de 1,5° Celsius te houden.

Mensen of bedrijven kunnen bomen doneren. In 2021 was dat goed voor 7,3 miljoen euro inkomsten in München waarvan 55% afkomstig van bedrijven, 6% van overheden en 33% van individu’s. Van de 6,6 miljoen euro uitgaven ging 69% naar bomen en de rest naar werkingskosten. Het bizarre is dat Tree-Nation niet vermeld staat bij de partners in het Duitse jaarverslag. De verschillende vzw’s en vennootschappen vormen zo een ingewikkeld kluwen.

De vraag die zich opdringt is of een rechter die privé bomen doneert om de planeet te redden van de klimaatopwarming onpartijdig is of lijkt in een rechtszaak over het klimaatbeleid van de regeringen in dit land.