Veel lezers vragen zich af waar die bedragen vandaan komen die op de COP29 geëist werden door de arme landen en die de ontwikkelde landen beloofden in het slotakkoord. Die bedragen vallen immers niet uit de lucht. Maar het is wel belangrijk de context te kennen.
Een van de lezers van 21 News met die vraag was professor Damien Ernst: “Je ne sais pas si les chiffres de cet article sont exacts mais verser 8 milliards par an pour ce financement climatique alors que la Belgique est exsangue financièrement est de la folie. Est ce qu’il y a des politiciens un rien matures qui peuvent ramener le débat vers quelque chose de raisonnable quand il s’agit de parler énergie et climat ?”
De eisen van de NGO’s en de arme landen voor klimaatfinanciering gaan al enkele jaren mee. Over de motieven en agenda valt te twisten. In 2009 tijdens de mislukte COP15 in Kopenhagen stelde de Group van 77, dat zijn 134 ontwikkelingslanden, samen met China voor om 1 procent van het bruto binnenlands product (bbp) van de rijke landen te geven aan arme landen voor klimaatfinanciering. De reden waarom ze een percentage van het bbp namen was afgekeken van de NAVO. Die verdragsorganisatie hanteert immers een percentage van het bbp om de investeringen in defensie te objectiveren per lidstaat.
Daarbij moet wel de kanttekening gemaakt dat de G77, vroeger bekend als de ‘niet-gebonden landen’ hoofdzakelijk bestaat uit voormalige kolonies van westerse landen aangevuld met voormalige communistische landen. De G77 ontstond tijdens de Koude Oorlog in de schoot van een nevenorganisatie van de Verenigde Naties: de VN-Conferentie inzake Handel en Ontwikkeling of United Nations Conference on Trade and Development (UNCTAD). Een antiwesterse of communistische agenda speelt dus altijd mee.
Laten we de cijfers eens puur zakelijk bekijken. Hoe komt men aan die bedragen? Die bedragen komen uit een summier rapport dat 1 november 2024 verscheen. In dat rapport berekende de UNCTAD namelijk de New Collective Quantified Goal (NCQG) voor klimaatfinanciering. Die NCQG’s zijn de bedragen die ontwikkelde landen moeten betalen in het kader van het Klimaatverdrag.
Met andere woorden de klimaatfinanciering die op de COP29 in Bakoe beloofd werd. De fameuze 300 miljard dollar per jaar.
Die bedragen komen voort uit een computermodel van het United Nations Global Policy Model (UN GPM). Dat zijn projecties van de hoeveelheid geld die ontwikkelingslanden nodig hebben als klimaatfinanciering voor de adaptatie en mitigatie door de klimaatverandering. UN GPM schat dit rond 1.100 miljard dollar vanaf 2025 en dit bedrag zal oplopen tot 1.800 miljard dollar in 2030.
Men kan zich vragen stellen bij een aantal aannames. Zo bedragen de kosten van de klimaatverandering in de ontwikkelingslanden volgens het rapport 2 procent van het bruto binnenlands product (bbp). Daar tellen ze vervolgens inflatie bij. Een gemiddelde inflatie van 7 procent voor ontwikkelingslanden.
Het rapport minimaliseert de financiële inspanning van de rijke landen. Zo beweren ze dat NAVO-landen 1,9 procent van het bbp uitgeven aan defensie. Aan de Covid19-pandemie gaven westerse landen zelfs 16,4 procent van het bbp uit. De conclusie is dan dat 1,4 procent van het bbp aan klimaatfinanciering van arme landen goedkoop is.
Maar is dat ook goedkoop? In 2023 bedroeg het bbp van België 584,7 miljard euro. Dat zou betekenen dat België afgerond 8,19 miljard euro per jaar aan arme landen zou moeten betalen als klimaatfinanciering. Bovendien moet België dan nog haar deel van de jaarlijkse kosten voor de rijke landen betalen. Dat is een fors bedrag. Volgens UNCTAD zullen de ontwikkelde landen om de doelstellingen van de Overeenkomst van Parijs te halen liefst 895 miljard dollar nodig hebben in 2025. In het vijfde jaar na invoering loopt dit op tot 1,46 biljoen dollar.
De vraag is of België met zijn begrotingstekorten en staatsschuld dergelijke bedragen kan opbrengen voor internationaal klimaatbeleid. Ter herinnering: De Europese Commissie waarschuwde onlangs nog voor een oplopend begrotingstekort: 4,6 procent van het bbp in 2024, 4,9 procent in 2025 en 5,3 procent in 2026. Het Monitoringcomité sprak voor 2025 over een tekort van 4,8 procent van het bbp of zo’n 30,1 miljard euro.
Lees ook mijn artikel hierover op 21 News:
Een reactie achterlaten
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.