Wat extra technische uitleg bij mijn artikel op Doorbraak.

Tegelijk met de Europese CO₂-emissiecijfers publiceerde het Vlaamse Energie en Klimaatagentschap (VEKA) de Vlaamse cijfers. Ook hier lagen de CO₂-emissies op het laagste niveau sinds 2005. VEKA drukt dit net als de EU uit in ‘koolstofdioxide-equivalent’ (CO₂-eq). Dat is een maat om aan te geven hoeveel een gegeven hoeveelheid broeikasgas (CO₂ in dit geval) bijdraagt aan de opwarming van de aarde.

Een koolstofdioxide-equivalent staat gelijk aan de uitstoot van één kilogram CO₂. Het klimaatpanel van de Verenigde Naties (IPCC) berekent met het CO₂-equivalent het Global Warming Potential (GWP). Dat laatste GWP wordt steeds meer een internationaal beleidsinstrument en daarom neemt het belang van het CO₂-equivalent toe.

Dat GWP gebruiken ze om de renovatieplicht te rechtvaardigen bijvoorbeeld.

Maar de emissie is geen kilogram of tonnen CO₂. CO₂ is een gas bij uitstoot. De molaire massa is 44,01. Het element koolstof is daar 12,01 van. De rest is zuurstof. De molaire massa van water is 18,015. H₂O dus.

Gemiddeld moleculair gewicht (g/mol)

44,01

Wie dacht dat bedrijven meetapparatuur op schoorstenen hebben staan om het CO₂-equivalent te meten vergist zich. Het is een berekening op basis van de hoeveelheid gebruikte fossiele brandstof.

In de transportsector gebeurt de berekening zelfs op het aantal gereden kilometers of een ingewikkelde parameter genaamd ‘logistieke prestatie-eenheden’. Zonder echt verband met de werkelijke CO₂.

De megatonnen aan CO₂-equivalenten zijn dus een heterogene berekende statistiek. Het resultaat van een formule. Meten is weten. Maar … er is altijd een maar. Getallen in een formule zeggen niks over de context. En nog minder over de gebruikte modellen achter die formules.

De enige reden dat een CO₂-equivalent bestaat is omdat activisten en politici een getal willen plakken op iets. Iets wat je kan meten in een labo of door een levend wezen een naptometer op te zetten, maar niet in de gewone wereld.

Dus bereken je het via een afgeleide formule. En die uitkomst ga je vanaf 25.000 ton ‘uitstoot’ belasten. Dat zijn de emissierechten. Die kan je ook verhandelen en quoteren op een beursplatform. De kunst is om ze schaars te maken. Steeds schaarser dan stijgt de prijs vanzelf. Geen slecht business model voor een belasting. De enige reden dat CO₂-eq bestaat zijn emissierechten die eigenlijk een belasting zijn.