Op 22 augustus 2024 werd het arrest bekend in de zaak die Natuurpunt en Bond Beter Leefmilieu aanspanden tegen de Vlaamse regering. De hervergunning van Ineos Aromatics in Geel (het vroegere BP) is vernietigd. De Vlaamse regering heeft drie maanden om een nieuwe vergunning te geven. Maar belangrijker dan die vergunning was de argumentatie van de rechter. Die deed heel hard denken aan een arrest over de vergunning van een kippenboerderij in 2021. Het begin van de quasi vergunningenstop omwille van stikstof.

Lees mijn artikel in Doorbraak:

29/8/2024 Is het recent ‘waterarrest’ even erg als het ‘stikstofarrest’?

Waar gaat het over?

Het gaat hier over een bijzonder iets. De norm die de rechter te laag vindt, is immers niet voor het water dat een bedrijf afvoert, maar voor het ‘oppervlaktewater’ waar dit gezuiverd afvalwater in terecht komt. Een vergunning hangt compleet af van hoe vuil de rivier al is. Maar laten we daar niet moeilijk over doen.

Ze meten dus niet het afvalwater, maar de rivieren. Op zich verdedigbaar al wordt de causaliteit van eventuele vervuiling dan wel erg moeilijk te bewijzen. De bedrijven zelf meten wel. Want die moeten vanaf 25 kg kobaltemissie per jaar melden aan de Vlaamse overheid.

Alles draait dus rond de lozingen van het overgangsmetaal kobalt in rivierwater. ‘Omdat de verontreiniging door kobalt in de Grote Nete zich al in de laagste kwaliteitsklasse ‘niet goed’ bevindt, is elke achteruitgang van die parameter in principe verboden.’ schreef de rechter.

Dus het water mag niet achteruit gaan. Het “voorzorgsprincipe”. Geen effectieve achteruitgang, maar een “mogelijke”. Net als bij stikstof. Alleen is de schuldige dit keer kobalt (dat leg ik in een volgend artikel uit).

VOKA: ‘Vandaag voldoet slechts één van de 195 Vlaamse waterlopen aan de kwaliteitsnormen die Europa vanaf 2027 oplegt.’ Bij VOKA trekken ze duidelijk de parallel met stikstof.

De gedelegeerd bestuurder van VOKA, Hans Maertens, ging zelfs een stapje verder: ‘Deze uitspraak ondergraaft opnieuw de rechtszekerheid van de vergunningverlening en dreigt op termijn tot een vergunningenstop te leiden’.

In het milieueffectenrapport (project-MER) legde Ineos volgens de RvVB zelf de situatie uit. Daarmee suggereerde de rechter dat de Vlaamse regering onzorgvuldig tewerk ging.

Rechters zijn meestal diplomatisch zeker als de minister die ze op de vingers tikken ook de administratieve rechtbank waar die rechter zetelt als bevoegdheid heeft.

De argumentatie van N-VA en van de Vlaamse regering is op zijn minst bizar. Die houden vast aan een aandoenlijk optimisme dat in de rechtbank niet gevolgd werd. Met zelfde argumenten gaan ze het oplossen. Kop in het zand?

Lees mijn artikel:

29/8/2024 Is het recent ‘waterarrest’ even erg als het ‘stikstofarrest’?