Als een hoop zotten de meest fanatieke onzin verkopen over het verdwijnen van vlinders, bijtjes enzovoort dan springt de media daar meteen op als megafoon. Als dat allemaal quatsch blijkt dan hoor je echt niemand.

Waarom goed nieuws voor de maatschappij en de leefomgeving, slecht nieuws is voor groenlinkse one issue NGO’s. Een uitleg waarom de desinformatie over glyfosaat enkel nog zal toenemen. Dat kan u allemaal lezen in mijn artikel op Doorbraak.

8/8/2024 Gehate glyfosaat komt niet van de landbouw

De glyfosaat-vervuiling in Europese rivieren blijkt niet afkomstig van onkruidverdelgers zoals Roundup, maar van stedelijk afvalwater of met andere woorden van was- en kuisproducten. Zeepsop met andere woorden. Dat is eigenlijk goed nieuws.

Duitse onderzoekers stelden in een degelijke meta-analyse (alle bekende cijfers en studies voor Europa en de Verenigde Staten) het hele jaar door concentraties vast die niets te maken kunnen hebben met het seizoensgebonden gebruik van onkruidverdelgers op basis van glyfosaat.

Het gaat trouwens over zogenaamde micropolluenten. Zeer kleine concentraties in de rivieren. Dus als u uw prei in een riviertje dompelt, verwacht dan niet dat ie meteen verschrompelt.

De veronderstelling was dat het door de milieubeweging al jarenlang gedemoniseerde glyfosaat via regen op bespoten akkers in rivieren kwam. Maar bijvoorbeeld in dunbevolkte landbouwstreken in Frankrijk dook die weggespoelde glyfosaat niet op in de meetresultaten.

De gemeten residu’s waren met andere worden niet te correleren aan de intensieve landbouw, maar eerder aan de bevolkingsdichtheid. Een belangrijk inzicht en goed nieuws dus.

Tenzij voor de Brusselse groene NGO Pesticide Action Network Europe. PAN Europe verspreidt al jaren catastrofale cijfers over metingen van de onkruidverdelger glyfosaat en de vermeende gevolgen ervan in grondwater en oppervlaktewater.

PAN Europe is zoals in die sector gebruikelijk trouwens ook actief in andere gesubsidieerde groene NGO’s zoals Health and Environment Alliance (HEAL), European Environment Bureau (EEB), Agroecology Europe en Women for Common Future.

Het is een netwerk waar iedereen elkaar kent en iedereen een baantje dankt aan de vzw’s. Dergelijke NGO’s wegen op het EU-beleid. Daarom subsidieert de Europese Commissie hen royaal.

PAN Europe ontving van de Europese Commissie in 2022 liefst 5,62 miljoen euro subsidies. Het merendeel uit potjes voor landbouw. In 2023 ging het naar eigen zeggen ‘maar’ om 347.000 euro subsidies op een totaalbudget van 530.000 euro. Twee derde van hun budget dus.

Geld dat trouwens grotendeels afkomstig bleek van het LIFE-programma (311.000 euro). Life staat voor L’Instrument Financier pour l’Environnement en is de geldpot om Europees natuur- en milieubeleid te financieren. Niet om actie te voeren tegen onkruidverdelgers.

Onder leiding van Martin Dermine won de NGO al enkele rechtszaken tegen de Europese Unie. Namelijk via een prejudiciële vraag bij het Hof van Justitie van de EU in Luxemburg. Eind april 2024 besloot het Hof van Justitie in hun voordeel.

Het HvJ-EU oordeelde dat de toelatingsprocedures van bestrijdingsmiddelen niet overal in de EU wettelijk verlopen. Met name in Nederland zou geen rekening gehouden zijn met de recentste wetenschappelijke studies.

Sinds de groene anti-gewasbeschermingslobby in februari 2024 een pijnlijke politieke nederlaag leed, radicaliseert de toon bij deze NGO’s. Op 29 juli 2024 beschuldigden ze de Europese Commissie van ‘onwetenschappelijke informatie’ over de reductie van bestrijdingsmiddelen te verspreiden.

De vaststelling dat de gemeten glyfosaatresidu’s in de rivieren eigenlijk afkomstig zijn van zeepsop en niet van onkruidverdelgers zou eigenlijk goed nieuws moeten zijn. De vraag is of goed nieuws in het verdienmodel van groene NGO’s past?